“หนูเอมหรือครับ” เสียงทุ้มถาม
เด็กสาวพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว พร้อมกับส่งยิ้มกว้างมาให้เขา เธอยิ้มจนแก้มสองข้างมีรอยบุ๋มลงไป ยิ่งเพิ่มความน่ารักสดใสชวนใจเต้นให้ปรากฏแก่สายตาของเขา จนเขาไม่อาจจะสายตาจากใบหน้าสวยใสไร้การตกแต่งใด ๆ ได้เลย
“หนูเอม ยัยหมูอ้วนของอาวีไงคะ” เสียงใส ๆ ของเด็กสาวตอบ
“โตขึ้นจนอาจำแทบไม่ได้ มาเดี๋ยวอาถือกระเป๋าให้” นาวีรีบดึงกระเป๋าลากของเธอมา แล้วออกเดินนำไปที่รถ
“โตขึ้นมาก และสวยขึ้นมาด้วยใช่ไหมคะอาวี” เอมอรเจื่อยแจ่ววิ่งตามชายหนุ่ม เมื่ออยู่ในระยะเดียวกันเธอก็ถือวิสาสะคล้องแขนเขาเข้าไว้ แล้วเดินเคียงคู่กันออกไป
“หนูเอมปล่อยแขนอา แล้วเดินดี ๆ เป็นสาวเป็นนางเกาะแขนผู้ชายแบบนี้ได้ไง”
ใบหน้าคมบึ้งตึงขึ้น พร้อมกับดุเด็กสาวเสียงเข้ม ใช่ว่าเขาไม่ชอบให้สาว ๆ แตะเนื้อต้องตัว แต่กับเด็กคนนี้เขาจะคิดเกินเลยมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะเธอเป็นลูกเลี้ยงของพี่ชายเขา!
“ผู้ชายที่ไหน หนูเอมเกาะแขนอาวีต่างหาก”
เสียงใส ๆ เถียงข้าง ๆ คู ๆ อย่างแสนดื้อรั้นเอาแต่ใจ เมื่อทุกคนในบ้านล้วนตามใจเธอทุกสิ่ง เธอก็เหมารวมเอาว่า อาวีก็ต้องตามใจเธอเช่นกัน ดังนั้น นอกจากเธอจะไม่ปล่อยแขนเขาแล้วยังกระชับแขนแน่นเข้าไปอีก ราวกับว่าเธอเป็นคนรักของชายหนุ่ม พร้อมกับส่งรอยยิ้มที่แสนจะทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะมาให้
“หนูเอม”
เขาหยุดเดินแล้วเรียกเธอเสียงเข้ม เขาต้องรีบตัดไฟเสียต้องแต่ตนลม ก่อนที่เขาจะปล่อยตัวปล่อยใจให้คิดเกินเลยกับหลานสาวของตนไปมากกว่านี้
“ที่นี่คือต่างจังหวัด ไม่ใช่กรุงเทพ คนที่นี่เขายังถือขนบธรรมเนียมไทย ผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว จะทำอะไรตามอำเภอใจเหมือนที่นู่นไม่ได้ มันไม่งาม”
สีหน้าดุดันและน้ำเสียงกร้าวขึ้นนั้น ทำให้เด็กสาวค่อย ๆ ปล่อยมือจากลำแขนกำยำของเขา ส่งสายตาละห้อยคล้ายเด็กกำลังถูกครูดุเมื่อกระทำความผิด
“ผู้ชายอะไรหวงตัวฉิบหาย บ่นเป็นตาแก่ไปได้”
เอมอรบ่นเบา ๆ พร้อมกับทำปากยื่น
“เอม”
เขากดเสียงต่ำคล้ายคำรามเรียกหล่อนสั้นคำเดียว แล้วหัวใจเขาก็กระตุกขึ้นมาฉับพลัน เพียงแค่เจอกันไม่กี่นาที หล่อนก็ทำให้เขาปั่นป่วนใจได้อย่างที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยทำมาก่อน แล้วสีหน้าเขาก็พลันเคร่งเครียดขึ้นมาทันที เมื่อคิดไปถึงว่าหล่อนต้องอยู่กับเขาเป็นเดือนจนกว่าพี่ชายกับพี่สะใภ้จะกลับมาจากอเมริกา เขากลัวเหลือเกินว่า จนกว่าจะถึงวันนั้นเขาจะหักห้ามใจได้หรือไม่
“หนูเอมขอโทษค่ะอาวี เรารีบไปกันเถอะค่ะ หนูเอมอยากเล่นน้ำทะเลจะแย่แล้ว”
เด็กสาวที่มีสีหน้าสลดเมื่อครู่เปลี่ยนอาการเป็นดีด้าขึ้นมาฉับพลัน เสียงใส ๆ คล้ายท่วงทำนองดนตรี บวกกับดวงตากลมโตที่มองเขาอย่างออดอ้อนนั้น คล้ายกับว่าเมื่อสักครู่ไม่ได้ยินที่เขาดุเลยแม้แต่น้อย แบบนี้เขาเรียกว่า –ดื้อตาใส-
ชายหนุ่มผู้ที่คลุกอยู่ในเหมืองแร่ คุมคนงานกว่าร้อยชีวิต กลับต้องมาพ่ายแพ้ให้กับเด็กสาวตัวเล็ก ๆ เช่นเธอ
“อืม”
เขาคำรามในลำคอ พยายามอย่างยากยิ่งที่จะไม่แสดงออกว่าเขาหวั่นไหวกับการกระทำของหล่อนไปเสียทุกสิ่ง
“ไปค่ะ”
เด็กสาวฉีกยิ้มกว้าง จนเขารู้สึกว่าอยู่ ๆ โลกทั้งโลกก็มีดอกไม้บานสะพรั่งขึ้นมาทันที เขาจึงรีบหันหน้าหนีพร้อมกับสาวเท้าเดินนำหล่อนไปที่รถทันที
“อาวี อาวี รอหนูเอมด้วยสิคะ” เท้าเล็ก ๆ วิ่งตามเขา เหมือนเฉกเช่นที่เคยวิ่งตามเขาเมื่อยังเป็นเด็ก เธอรู้สึกว่าวันเวลาแห่งความสุขได้หมุนกลับมาแล้วอีกครั้ง
...........................................จบตอน......................................................
มาจ้าาาาาาาาาาา
เล่เข้ามาจ้า.... มาจับจองพื้นที่กันไว้ให้ดี!!!
เพราะไรท์ จะเปิดให้อ่านฟรี หลังการอัพเดททุกตอน นะจ้ะ ๆ
.............................................................
ลำดับการลงนิยาย คือ
1. เขียนสด ลงรายตอน เปิดให้อ่านฟรีทันที
2. ระหว่างที่ยังเขียนไม่จบ จะติดเหรียญบางตอนราคาเบา ๆ เป็นค่าน้ำชา 555+++
3. เมื่อเขียนจบแล้ว มีการตรวจพิสูจน์อักษร จัดรูปเล่ม และเกลาเนื้อหา เรียบร้อยแล้ว ราคาเหรียญในแต่ละตอนจะอัพขึ้นให้ราคาพอ ๆ กับ E-book
ดังนั้น.... ไม่อยากพลาดอ่านฟรี ฟินฟรี กดติดตาม เก็บเข้าชั้นหน้าสือไว้นะคะ