หนี้รัก จอมพยศ 18+ -จบ-
เหลือเวลา 13 hours, 21 minutes
My Rating
จากผู้อ่าน 0 คน.
เชิญอ่าน "หนี้รัก จอมพยศ" ผลงานเล่มใหม่ของ "เพลงมีนา"
‘ไอริณ พรวดี’ คุณหนูไฮโซที่ใช้ชีวิตหรูหราท่องราตรีจนได้ฉายา ‘เจ้าหญิงรัตติกาล’ แต่แล้ววันหนึ่งครอบครัวของเธอก็ถูกโกงจนทรัพย์สมบัติที่มีสูญสิ้นไปหมดเพื่อนที่เคยกินเที่ยวและชอปปิ้งหายไปในพริบตา ราวกับไม่มีใครรู้จักเธอมาก่อน หญิงสาวหอบสัมภาระมาอาศัยที่บ้านเดิมของแม่มันเล็กเท่าบ้านพักของคนรับใช้เท่านั้น แต่เธอก็รู้สึกอบอุ่นใจที่อย่างน้อยเธอก็มีที่ซุกหัวนอนรถเก๋งหรูๆ หลายคันถูกยึดไปด้วย เหลือเพียงรถญี่ปุ่นคันที่พ่อเคยซื้อให้ ‘ปกป้อง’ ลูกชายของลุงวิชัยที่มีหน้าที่ดูแลรถทุกคันในบ้าน
เพื่อความอยู่รอด ไอริณจำต้องปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ หลังจากต้องนำเสื้อผ้าข้าวของตัวเองไปเร่ขายตลาดนัดแล้วเธอก็ยึดอาชีพแม่ค้าขายของตลาดนัด และออกแบบเสื้อผ้าตัดเย็บเองออกขาย แม้จะต้องใช้ชีวิตอย่างอยากลำบากทว่าเธอกลับพบว่ามันคือความสุขที่เธอทำหล่นหายไป
‘มานพ ศตินันท์’ ชายหนุ่มวัยสามสิบเก้าที่มีพร้อมทุกอย่างแต่เพราะชีวิตลูกชายคนโตที่ต้องดูแลครอบครัวทำแต่งานจนลืมที่จะใส่ใจเรื่องของตัวเอง แต่แล้วกามเทพก็ไม่ยอมให้เขาครองโสดไปตลอดชีวิตเมื่อเขาได้รับคำขอร้องจากคุณดนัยให้มากอบกู้กิจการ ‘พรวดีกรุ๊ป’ ซึ่งเขามารู้ที่หลังว่าคุณดนัยคือคุณอาของไอริณ ครั้งหนึ่งเขาเคยพบเด็กหญิงเอาแต่ใจหลงทางในไร่ของเขาเขาไม่เคยคิดเลยว่าสิบปีผ่านมาจะได้เจอเด็กหญิงคนนั้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้เธอเป็นสาวสวยที่ทำให้จิตใจของเขาหวั่นไหว
ชีวิตแม่ค้าขายของตลาดกลางคืนของไอริณผ่านไปอย่างเรียบง่าย จนวันดีคืนดีเธอบังเอิญเจอกับผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ที่เธอรู้เพียงว่าเขาทำงานเป็นนักธุรกิจเขาเป็นลูกค้าซื้อเสื้อผ้าให้เพื่อนของน้องสาวและบังเอิญเจอกันหลายครั้งโดยที่เธอไม่รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่เป็นความตั้งใจของมานพเอง เขาเฝ้าดูและและติดตามเธอเพราะคำขอร้องของคุณดนัยแต่นานวันเข้าเขากลับหลงรักเธออย่างไม่รู้ตัว
แต่จะทำอย่างไรดี ในเมื่อเขาอายุมากกว่าเธอตั้งสิบหกปี แถมยังมีคู่แข่งมากอีกด้วยอายุที่แตกต่างราวกับจะเป็นพ่อกับลูกได้นั้นทำให้ชายหนุ่มไม่กล้าเปิดใจให้หญิงสาวมากเกินไปแต่เขาไม่อาจทนเห็นผู้ชายคนไหนใกล้ชิดเธอได้ สุดท้ายเขาก็พ่ายแพ้แก่ใจตัวเอง ต้องทำทุกวิธีทางที่จะได้ครอบครองเธอด้วยการปราบพยศแม่สาวจอมดื้อ!.
# | ชื่อตอน | ||
---|---|---|---|
1 | บทนำ | 0 | |
2 | บทที่ 1 | 0 | |
3 | บทที่ 2 | 0 | |
4 | บทที่ 3 | 0 | |
5 | บทที่ 4 | 0 | |
6 | บทที่ 5 นี่มันอะไรกัน! | 0 | |
7 | บทที่ 6 นี่มันห้องของผม ผมจะทำยังไงก็ได้ | 0 | |
8 | บทที่ 7 คุณมาทำอะไรที่นี่? | 0 | |
9 | บทที่ 8 คิดมากไปเอง | 0 | |
10 | บทที่ 9 พ่อเลี้ยงมานพ | 0 | |
11 | บทที่ 10 อย่าเพิ่งเร่งผมซิครับ | 0 | |
12 | บทที่ 11 พี่ก็หัวเราะบ่อยไป | 0 | |
13 | บทที่ 12 งานเข้า | 0 | |
14 | บทที่ 13 ฉันก็ร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหลแล้วเหมือนกัน | 0 | |
15 | บทที่ 14 คุณช่วยเปลี่ยนกางเกงได้ไหม | 0 | |
16 | บทที่ 15 เสียหน้า | 0 | |
17 | บทที่ 16 ลำบากเหรอ | 0 | |
18 | บทที่ 17 ยิ้มเจ้าเล่ห์ | 0 | |
19 | บทที่ 18 น้ำตา? | 0 | |
20 | บทที่ 19 มานพ! คุณอยู่ที่ไหน! | 0 | |
21 | บทที่ 20 ไอริณ นังตัวร้าย! | 0 | |
22 | บทที่ 21 ปวดใจชะมัด! เพราะมีเมียเด็กหรือไงนะ! | 0 | |
23 | บทที่ 22 บทส่งท้าย จบ. | 0 |